Δημήτρης ΧριστοδούλουΚαι συ με τα παράσημα
κι εκείνος μες στο μνήμα
μακάρι να μαθαίναμε
ποιος ήτανε το θύμα
Τον ξεχάσαμε το φίλο
που πεινάει στην αυλή
είναι σ' ένα δέντρο φύλλο
και θ' ανθίσει την αυγή
Και συ με τ' άστρα του ουρανού
και συ φεγγάρι μαύρο
μου κόψατε το όνειρο
μα εγώ καινούριο θα βρω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου