Γυρνάν αμίλητα παιδιά

Κώστας Κινδύνης

Γυρνάν αμίλητα παιδιά σε τούτο το μπαξέ ντουνιά

σαν πικραμένα σύννεφα, σαν άστρα παγωμένα

Πού ήταν, πού γυρίζανε τέσσερα καλοκαίρια;

Πού ήταν και στραγγίζανε την πίκρα με τα χέρια;

Περνάν αφίλητα παιδιά και ψάχνουν όλα το Βοριά,

που έριξε τα σήμαντρα σαν φύλλα μαραμένα