Γιώργος Σκούρτης
Πού πάτε λοιπόν
παιδιά της νύχτας
και της λησμονιάς;
Με τα κλαδιά της δάφνης
στα χέρια σας
Τίποτα, κανείς δεν υπάρχει
το φρούριο έπεσε
Πού πάτε λοιπόν
παιδιά της πίκρας
και της Παναγιάς;
Με την ελπίδα στα ξίφη
και στ' άρματα
Τίποτα, κανείς δεν υπάρχει
ο ήλιος σκοτείνιασε
Πού πάτε λοιπόν
παιδιά της πέτρας
και της Λευτεριάς;
Με την κραυγή της μάχης
στα στήθια σας
Τίποτα, κανείς δεν υπάρχει
Πού πάτε,πού πάτε λοιπόν;
Τίποτα, κανείς δεν υπάρχει
και το Χριστό ακόμα προδώσανε
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου