Δώρα Σιτζάνη
Κι αν είμαι ροκ μη με φοβάσαι
έγινα κιόλας τριάντα χρονών
νύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαι
anafranil και triptizol.
Μη με φοβάσαι, μη με φοβάσαι,
νύχτες αγρύπνιας να με θυμάσαι.
Μη με φοβάσαι, μη με φοβάσαι
κι αν είμαι ροκ να με θυμάσαι
Μαύρο πουλί τσακισμένο σε τοίχους
εγώ είμαι εσύ κι αν είμαι ροκ
τρέμω τους ξένους φοβάμαι τους φίλους
καράβια δεμένα σ' έρημα ντοκ.
Που λέτε φίλοι εγώ το βρίσκω
νά 'ναι πολύ πολιτικό.
Νά 'μαι πουλί μαύρο σε τοίχους
κι όχι καράβι σε έρημο ντοκ.
Κι αν με ρημάξανε χίλια νυστέρια
μ' ένα φτερό, τρελό, μοναδικό
στου Victor Jara πετάω τ' αστέρια
μες στ' αεράκι το εξωτικό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου