Ζωή νταλίκα κόκκινη

Σταμάτης Κραούνακης

Ζωή νταλίκα κόκκινη στις εθνικές του κόσμου,
του Στέλιου τα τραγούδια βενζίνα των φτωχών.
Αγάπη θεοσκότεινη, πολλά ουϊσκια εντός μου
ακούνε τα ζεϊμπέκικα σαν το Πάτερ Ημών.

Πίκρα, μανούλα μου, το γάλα.
Πίκρα τα χρόνια μας τα υγρά.
Τα εργοστάσια μεγάλα, τα μεροκάματα μικρά.

Φεύγω απ' αυτό που νιώθω.
Έκαψα τον πόθο μόνος μια νυχτιά.
Ήπια μέχρι που σε είδα με βαθιά ρυτίδα μες στην ξενιτιά.

Βαριά τα χρόνια σίδερα και τζούφια λαμαρίνα.
Χοτ ντογκ απ' την καντίνα, χιλιόμετρα φασόν
Αγάπη θεοσκότεινη, Θεσσαλονίκη -Αθήνα,
αγάπησέ με σήμερα και στη διαπασών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: