Αερικό

Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Όλα του κόσμου τα πουλιά,
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν την φωλιά,
όπου κι αν κελαηδήσαν

Εκεί που φτερουγίζει ο νους,
εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτε ένα δεν ζυγώνει.

Σαν αερικό θα ζήσω,
σαν αερικό

Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό, που όλο θα δραπετεύει.