Ζήνωνος


Νίκος Ζούδιαρης

Πάσχα στο χωριό, συγκέντρωση μετοίκων
Τα νέα απ' την Αθήνα στα όνειρα μου σφήνα.
Πόζα και λουστρίνι - ο Νάκος φιγουρίνι-.
Πείνα μου μοιραία. Ζήλεια μου ρομφαία.
Μπήκα σ' ένα τρένο πίσω δεν κοιτούσα
Μέσα μου πετούσα, ψήλωσα δυο πόντους

Ζήνωνος, μ' έντυσε η ζωή στρατιώτη
Ζήνωνος, πόρνη η αγάπη η πρώτη
Κι από βράδυ σε πρωί μου τελειώνει η ντροπή.
Ζήνωνος...

Εδώ οι χωριανοί μου δεν βοηθάνε άλλον
Σκούριασαν τα χέρια, βρήκα άλλους τρόπους.
Είπα να χαθώ το τέλος μου να βάλω.
Λίγο ακόμα επάνω, τρέλα μου σε φτάνω.
Στις εφημερίδες, μάνα, αν με είδες,
μη μου στεναχωριέσαι,μάνα, δεν μου αξίζει

Ζήνωνος...

Δεν υπάρχουν σχόλια: