Ο μπάρμπας μου ο Παναής

Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου


Είχα ένα μπάρμπα εγώ νταή ,τον ξακουστό τον Παναή, καμάρι κι ασικλίκι .

Λάζο στη μέση του χωστό, μουστάκι μαύρο γυριστό, καφέ αμάν και αγαπητιλίκι.

Είχε σκοτώσει τσαντιρμά όταν περνούσε κατιρμά μπροστά απ' το καρακόλι.

Για να γλυτώσει τα καπνά σκαρφάλωσε απ' τα βουνά και τα φευγάτισε στην Πόλη.


Μες στα Βουρλά κατιρματζής, αντάμης και κοντραμπατζής

και της τουρκιάς ο τρόμος

Καβάλα σε λιγνό φαρί, το μάτι του θόλο βαρύ, πατούσε κι έτρεμε ο δρόμος.


Τσακιρισμένος μια βραδιά κι ως ήταν άντρας με καρδιά τον βάρεσε η τρέλα.

Και μπαμ και μπουμ τις πιστολιές ξεσήκωσε τις γειτονιές κι έσπασε δυο μπορντέλα.

Φτωχό σαν λάχαινε να δει δάκρυζε σαν μικρό παιδί κι ως είχε και παράδες

μοίραζε ψώνια αγκαλιά, κάθε Χριστού και Πασχαλιά,στους φτωχομαχαλάδες.

Η μάνα μου η Αλισαβώ και η νενέ μου η Τζεβώ είχαν συχνά μπελάδες

γιατί μας βγάζαν αβανιές πως στου σπιτιού μας τις γωνιές κρύβαμε κατιρμάδες

Και κάποιο δειλινό μουντό μας τον εφέραν σηκωτό στο σπίτι λαβωμένο.
Με ματωμένη τραχηλιά σπασμένη ραχοκοκαλιά, πολύ βαριά μαχαιρωμένο.

Και πριν χαράξει η αυγή και πριν ο ήλιος καλοβγεί τον στόλισαν στη κάσα.
Τον κλαίει Τσεσμές και Αϊβαλί τον μπάρμπα μου τον Παναγή, πήρ’η Τουρκιά ανάσα.

Τον έφαγε μια παστρικιά, μια του παλιά αγαπητικιά- αχ, έρημη αγάπη-
γιατί ο μπάρμπας μου θαρρώ κρυφά της τα’ χε από καιρό με την Αγγέλα του Αράπη

Και την παρ’ άλλη την αυγή βγάζει η Τουρκιά διαταγή ο κερχανάς να κλείσει.
Μη σκοτωθεί κι άλλος ραγιάς απ’τα σεκλέτια της καρδιάς κι η ρωμιοσύνη σβήσει.

Μα σβήστηκε ο Παναής απ’ τα κιτάπια της ζωής ,ας έχει σχώριο η ψυχή του.
Αυτόν που έτρεμε η Τουρκιά τον έφαγε η αγαπητικιά και πήγε τσάμπα η ζωή του.

(Μεγάλωσα κι εγώ που λες ,κοπέλα μες τις κοπελιές και τ’ Αϊβαλιού λουλούδι.
Το μπάρμπα μου δεν το ξεχνώ κι έκατσα αυτό το δειλινό και σας τον έκανα τραγούδι.)



Οι στίχοι σώθηκαν χάρη στον Τάσο Σχορέλη.


4 σχόλια:

Φώντας είπε...

Simple σε ευχαριστώ θερμά για τον μπάρμπα μου τον Παναή, για την Ευτυχία, για τον Μιχάλη και τέλος για τον Τάσο Σχορέλη.

tiktos είπε...

Πω πω τι ιστορία είναι αυτή ρε simpe man!!!
Αν για την πάρτη μου το θεωρήσω Έπος, θα με βρίσεις;

τάκης τυρταίος είπε...

Ιστορία μαγική από θεά αληθινή.

Athinart Cinephile είπε...

Κατά τη γνώμη μου αυτή η εκτέλεση αδικεί το στίχο, που έχει μέσα του πολύ περηφάνεια!!!
Σας προτείνω να το ακούσετε και με τη φωνή της Αργυρώ Καπαρού.
http://www.youtube.com /watch?v=wwu62cTckx0&feature=player_embedded
Αθηνά